Bojan Kecman

                   Vrijeme je za rezidbu voćaka. Najvažnije je da su temperature ispod nule i da na stablima nema snijega. Šljiva je još “mekana“ zbog retrovegetacije, tj. novog listanja u septembru i oktobru zbog visokih temperatura, pa bi voćari trebalo da pripaze na rezidbu. Drugim riječima, ona stabla kod kojih nije bilo retrovegetacije mogu da se režu dok bi, kod stabala sa novim listovima, trebalo da se sačeka sa rezidbom. Jabuka i kruška uveliko se režu. Bilo da se rezidba obavlja ili ne krajnje je vrijeme da se kod jabuka, krušaka i šljiva uklone izdanci koji su tokom sezone izbili iz zemlje, tj. adventivnih pupoljaka na korijenu.             Ovi izdanci vuku snagu voćki u vegetacionom periodu, crpe hranljive materije, usporavaju rast voćaka i razvoj rodnih pupoljaka za narednu godinu. Prilikom rezidbe obavezna je upotreba rukavica jer izdanci, naročito kod krušaka i šljiva, često na sebi imaju trnove koji mogu da naprave duboke posjekotine na koži. To je zbog

Osnovni preduslov za postizanje dobrih prinosa kod krušaka jeste zimska rezidba koja se izvodi već od novembra. Voćari koji imaju veće voćnjake počinju i ranije jer ne mogu da završe rezidbu do početka kretanja vegetacije. Najveći problem predstavlja bujnost stabala zbog izostanka ljetnje rezidbe i nekvalitetne podloge u vidu sijanca divlje kruške. Stablo Viljamovke nakon obavljene zimske rezidbe Prije rezidbe stabla krušaka trebalo bi da se prihrane ureom, borom, cinkom i vodotopivim mineralnim đubrivima sa više fosfora i kalijuma kako bi rezerve najvažnijih hranjljivih materija bile dostupne voćkama tokom mirovanja i da bi imale više energije za početak listanja, cvjetanja i oplodnje. Mnogo je bolje da se rezidba obavi u jesen ili ranu zimu jer voćka je “ živa“ i kad su niže temperature. Upravo prihranom gore navedenim sredstvima korijen će skladištiti minerale. Npr. azot koji se doda ureom jedini je izvor azota na početku vegetacije u proljeće naredne godine i zbog njega

Jedan od glavnih razloga za niske prinose kod biljnih vrsta jeste nedovoljno oprašivanje biljaka. Ovo je naročito izraženo u voćarstvu i povrtarstvu. Niske temperature, kišovito vrijeme, manjak pčela, samo su neki od razloga. Ipak, rješenja za ovaj problem ima, a jedno od njih je u bumbarima (lat. Bombus terrestris).  Usluge bumbara naročito se koriste u državama koje su, kada se gleda sa aspekta savremene poljoprivrede, nekoliko kopalja iznad ostalih država. Jedna od tih država svakako je i Izrael u kojoj se nalazi kompanija “ Biobee“ druga u svijetu, po proizvodnji bumbara.  Samo 2% izraelskih uzgajivača paradajza ne koristi bumbare. Bumbari su u Izraelu uvedeni u poljoprivredu 1991. godine i za samo nekoliko godina njihova proizvodnja doživjela je pravi procvat. Trenutno, 98% proizvođača paradajza u Izraelu, koristi bumbare za oprašivanja svojih biljaka. Bumbari se koriste u oprašivanju paradajza, paprika, patlidžana, jagoda, tikvica, borovnica, trešanja, avokada, b

Ovo su slike rijeke Jordan, najduže i najšire rijeke u Izraelu i Galilejskog jezera, na sjeveru ove male, a u pogledu poljoprivrede izrazito razvijene zemlje. Iz ovih izvora vode Izraelci su donedavno koristili vodu za navodnjavanje ali su posljednjih godina, zbog klimatskih promjena i sve slabijeg dotoka voda iz rijeke Jordan ( izvire sjevernije od jezera, na planini Mount Hermon ) ograničili potrošnju. Rijeka Jordan Izraelci posljednjih godina desalinizuju morsku vodu i dovode je do voćnjaka, vinograda i plastenika  u cijelom Izraelu, osim južnog dijela u pustinji Arava. Ljubomorni su kada vide na slikama naše rijeke i jezera. Ko zna gdje bi im bio kraj da imaju što mi imamo.  Galilejsko jezero Izraelcima je rijeka Jordan u svakom smislu rijeka... i mnogo im znači jer drugu nemaju. I od njih se dosta toga može naučiti. A mi se žalimo na sušu....